Çok uzun bir aradan sonra merhaba sevgili takipçilerim. Görüyorum ki ben yeni post girmedikçe takipçilerim artıyor. Sanırım Lessie bize birşey anlatmaya çalışıyor. Herneyse, konumuz bu değil. Konumuz, geceyarısı öğünleri ve bu öğünler sayesinde yaşadığım aşçılık kariyerimin zirve anlarından biri.
Beni bilenleriniz bilir, iflah olmaz bir oburumdur efendim. Oburluğum da en çok geceyarısı azar. Götümü kaldırıp yatağa gitmeye bile üşendiğim o anlarda midemden gelen haraslamalara kayıtsız kalamam ve derhal mutfağa seyirtirim. Bilirsiniz, yaparım bunu. Ve genelde bu mutfağa seyirtmelerim hayırlara vesile olmaz, öyle iki büsküviyle geçişmez o açlık. Kıçımdan sıktığım birçok makarna tarifi de böyle uzun gecelerde çıkmıştır.
Makarna uzmanlık alanım desem pek yanlış olmaz herhalde. Hayatım bir dolu abuk-subuk, ekstrem makarna sosları keşfetmekle geçti. Çokça saçmaladım. Çok karışık ve ağır makarnalar yapıp mide fesadı da geçirdim. En sonunda gördüm ki, güzel bir domates soslu makarna aşkların en güzeliymiş. Ve kariyerimin zirvesine az sonra vereceğim oldukça "minimal" ve "hafif" tarif ile çıktığımı belirtmek isterim. Özellikle "hafif" olması çok önemli, keza saat 01:00'i geçti mi benim midem bile tereyağlı kollestrol bombalarını kaldıramıyor.
Neyse. Tarif aşşağıda. Ölçülerimiz bardakla, kaşıkla.
Süre: 15 dakika (evet, sadece 15!!!)
Porsiyon: 2 kişilik (normal 2 kişi)
Malzemeler:
250 gr (yarım paket) Makarna
2 adet küçük salkım ya da 1 adet kocaman Ayaş domates
2 adet sivri biber
1 diş sarımsak
Domates Salçası
Kimyon
Tuz
Zeytinyağı
Öncelikle makarnayı haşlıyoruz, bunu bilmeyeniniz yoktur sanırım. Makarna haşlanırken bir yandan domatesleri ve biberleri temizleyip (kabuk soymak olsun, biberlerin oratasındaki anlamsız çekirdekli kısmı çıkartmak olsun) blender'a koyuyoruz. Bir yemek kaşığı domates salçası, bir çay kaşığı tuz ve ondan biraz daha fazla kimyonu (ki işin püf noktalarında biri kimyon) ilave edip hepsini blender'dan geçiriyoruz. Domates ve biberin "ölme" süreleri çok yakın olduğu için hepsini birden karıştırmak bir sorun yaratmaz, rahat olun. Daha sonra haşlanan makarnayı süzüp, boş tencereye göz kararı zeytinyağı koyup önceden dövdüğümüz (dövdük değil mi?) bir diş sarımsağı pembeleşinceye ya da tüm evi sarımsak kokusu kaplayıncaya kadar kavuruyoruz. Eğer sağlam bir davlumbazımız yoksa, bunu yapmıyoruz. Unutmayın ki bu bir gece yemeği ve biz evdekileri sarımsak kokusuyla uyandırmak istemeyiz. Bu arada, sadece zeytinyağının makarnada nasıl duracağına dair süpheleriniz varsa biraz tereyağı eklemenizde bir sakınca görmüyorum, açıkçası ben ekledim. Herneyse, sarımsakları hallettikten sonra blenderdan geçirdiğimiz sosu da tencereye boşaltıp iki-üç dakika karıştırdıktan sonra süzdüğümüz makarnayı da ekleyerek bir süre karıştırarak pişiriyoruz ve altını kapattığımız gibi mideye indirip zıbarıp uyuyoruz.
Makarana olarak burgu ya da midye gibi sosu içine alan makarna türlerini tercih ederseniz, sosunuz piç gibi tencerenin dibinde kalmaz. Ayrıca eğer evinizde güzel bir acı biber salçası varsa çok abartmamak kaydıyla hafif bir acı ve lezzet katması için kullanabilirsiniz, keza bir dahaki sefere ben kullanacağım.
Son olarak, en lezzetli ve (doğal olarak) en zararlı yemek yatmadan önce yenendir der, cümlenize iyi tıkınmalar dilerim.
Not: Çektiğim fotoğraflarda bir yemek kitabı havası yakalamak istedim amma sevgili HP izin vermedi, biraz bulanık çıktı. Hiç te böyle yapmazdı namıssız, kendisi 5 megapiksel de...Not 2: Hepsini yedim. Ohhhhh.
yoga kursu: 500 $,
bu aralar zevk aldığım tek şey fizik çimleri'nde yorgunluktan ölene kadar top tepmek.
teknoloji konusunda iyi değilim. bilgisayarlardan anlamam, 7 yıldır aynı bilgisayarı kullanmakla beraber bunun son 4 yılını upgrade planlarıyla geçirmişimdir. artık bilgisayarıma uyumlu parçaların piyasada olmadığını anlamam ve kabullenmem için bile çok zaman geçmesi gerekti.
bu kadar para verip aldığımız birşeyin (kompüter) bizlerden daha zeki ve çok daha sorunsuz olması gerekmez mi ha gerekmez mi? yeri geldiğinde ihtiyaçlarımı düşünmesi, bana bakması hatta ben bozulunca beni tamir etmesi... herşey tek yönlü şu zalım teknoloji dünyasında. aman efendim upgrade, yok efendim kafam karıştı bi format, kıl oldu, tüy oldu, o program onunla çalşımaz, bu oyun şununla çalışmaz, bunu indir, ötekini kaldır, diğerini güncelle...
kolay oldu sanıyorum ama asıl olayın kıllısı şimdi başlıyor. bi kere bu ikonlar bu kadar büyük olmaz. ekran kartı driver cd'si arıyoruz. tüm odayı dağıtmak pahasına buluyoruz ve bu iş halloluyor. sesi de ufak bir sinir harbi sonrasında hallediyorum. internet kısmı her seferinde beni çok zorluyor. sanırım yaşadığım o sıkıntılı anları bilinçaltıma itiyorum, o yüzden her seferinde baştan başlamam gerekiyor. ben sanmıştım ki adsl'e geçince her seferinde modem driver'ı yüklemekten kurtulurum. tak-bağlan. yok, yine yeni yeniden driver. eşşek kadar modem oldun, hala driver da driver diye ağlıyosun lan. yazıklar olsun.
